Narodziny dziecka to cud i szczęście dla rodziców i kilkanaście procedur dla lekarzy.

Nie jest to proste przedsięwzięcie pod względem medycznym – wymaga doświadczenia, ogromnej wiedzy, uwagi oraz odpowiedzialnych decyzji.
Zaczynając od pierwszego oddechu, który powinien nastąpić 30 sekund po urodzeniu, dziecko zostaje przyjęte na świecie. Przecina się pępowinę, po czym wskazany jest kontakt „skóra do skóry” z matką.
Następnie przenosi się noworodka na stanowisko pielęgnacyjne, by osuszyć jego ciałko oraz ocenić stan zdrowia. Ocena zostaje przeprowadzona na podstawie skali Apgar.

Szczepienia noworodka w pierwszej dobie

W pierwszej dobie życia noworodka, przeprowadzone zostają dwa szczepienia.
Pierwszym z nich jest zastosowanie szczepionki przeciw WZW typu B. Podaje się ją by zabezpieczyć dziecko przed wirusowym zapaleniem wątroby typu B. Jest to „zabieg” przeprowadzany najwcześniej, ponieważ dziecko może zarazić się drobnoustrojem wywołującym chorobę od matki, podczas karmienia piersią. Matka często nie wie, że jest nosicielką.
Nie ma przeciwskazań do tego szczepienia, jednak mogą wystąpić powikłania, np.: gorączka, zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia, biegunka, wymioty, obniżenie ciśnienia krwi, złe samopoczucie, podobne do objawów grypy.
Drugą szczepionką wykonywaną w ciągu pierwszych 24 godzin życia dziecka, jest szczepionka przeciw gruźlicy.
Wykonuję się ją jednoczasowo z poprzednią – lub nieco później. Jeśli chodzi o przeciwskazania – tutaj już występują. Należą do nich: niedobory odporności niestabilny stan noworodka, ciężkie urazy okołoporodowe, ciężkie wady rozwojowe, gruźlica u matki dziecka. Po ustąpieniu przeciwskazań, po decyzji lekarza, dziecko powinno przyjąć szczepionkę.
Mogą wystąpić powikłania, jednak tak jak w przypadku szczepienia na WZW typu B, zdarzają się one bardzo rzadko. Zalicza się do nich m.in.: keloid, toczeń, zapalenie ucha środkowego, obrzęk, rumień guzowaty, wysoką gorączkę, zapalenie kości wywołane BCG.